Poprzednie artykuły tego cyklu dotyczyły pokolenia X oraz pokolenia Y. Nadszedł czas na najmłodszych! Pokolenie Z – chyba żadne nie budzi tyle emocji i skrajnych opinii. W artykule zawarłam informacje, które znalazłam w literaturze. Osobiście ciężko mi się ze wszystkim zgodzić. Oceńcie sami. Jestem też ciekawa Waszego zdania!
Mianem pokolenia Z określa się osoby urodzone po 1993 roku. W literaturze można spotkać również inne określenia osób należących do tej generacji: pokolenie multitasking, stracone pokolenie, generacja teleinformatyczna czy też pokolenie C od angielskiego słowa connected z uwagi na ciągły kontakt z mediami społecznościowymi takimi jak Facebook czy Twitter za pomocą telefonów komórkowych. Bez względu na nazwę, są to osoby w wieku około 20 lat, które zaczynają stawiać pierwsze kroki na rynku pracy. Część z tych osób nadal studiuje i dotychczas nigdy nie pracowała. Tylko nieliczni podjęli próby kształtowania swojej kariery poprzez staże czy wakacyjną pracę.
Zdecydowana większość przedstawicieli pokolenia Z mieszka nadal z rodzinami i jest na ich utrzymaniu. To osoby żyjące równocześnie na pograniczu świata rzeczywistego i wirtualnego. Są nieustannie podłączeni do sieci, a chwilowy brak dostępu do wirtualnego świata wywołuje niepokój. Młodzi nie wyobrażają sobie życia bez elektronicznych gadżetów i Internetu. Komunikację międzyludzką opierają na nowoczesnych technologiach bezprzewodowych. Charakterystyczną cechą tego pokolenia jest niski poziom komunikacji werbalnej. Wynika to z tego, że młodzi kontaktują się ze sobą głównie za pomocą wiadomości SMS bądź internetowych komunikatorów. Niestety przekłada się to na słabo rozwiniętą umiejętność nawiązywania kontaktów w realnym świecie. Wirtualne rozmowy nawiązują niemal natychmiastowo, co w rezultacie powoduje szybsze tempo życia. Pokolenie Z urodziło się w czasach dobrobytu, a ich start w dorosłe życie dzięki wsparciu rodziców będzie łatwiejszy niż miało to miejsce w przypadku starszych pokoleń.
Przedstawiciele pokolenia Z nie są jednorodną grupą. Można wśród nich wyróżnić osoby, które jeszcze przed uzyskaniem pełnoletności podejmują się weekendowych i wakacyjnych prac. Nie musi to wynikać wcale z konieczności spowodowanej na przykład ciężką sytuacją materialną rodziców. Młodzi chcą zdobywać doświadczenie, a także udowodnić, że potrafią być samodzielni. Mają świadomość tego, że na niektóre swoje potrzeby czy przyjemności muszą sami zapracować. Odmienną grupą ludzi są osoby należące do NEET – not in employment, education or training. Ta grupa społeczna obejmuje młodzież, która pozostaje poza sferą zatrudnienia i edukacji. Są to osoby, które nie pracują, nie uczą się ani nie przygotowują do zawodu.
Pokolenie Z charakteryzuje się przywiązaniem do wirtualnej rzeczywistości. Młodzi dorastali wśród mnogości elektronicznych gadżetów, począwszy od telewizora po najbardziej zaawansowane urządzenia dostępne w dzisiejszych czasach takie jakie tablet i smartphone. Świat wirtualny i realny często stają się jedną rzeczywistością. Zamiast spotkań w kawiarni czy w kinie młodzi ludzi często wybierają portale społecznościowe. Biegle przemieszczają się w wirtualnym świecie. Potrafią rozmawiać ze znajomym z Azji, za chwilę robić wirtualne zakupy w amerykańskim sklepie, a po chwili czytać internetową prasę jednego z europejskich państw. Pokolenie Z ma wysoko rozwinięte umiejętności informatyczne, dzięki czemu potrafi uczestniczyć w kilku czynnościach jednocześnie. Stąd też popularne określenie multitasking w stosunku do omawianej generacji. Paradoksem może być fakt, iż młodzi bez problemu znajdują informacje w Internecie, ale często mają problem z posługiwaniem się tradycyjnymi źródłami wiedzy takimi jak tradycyjny słownik czy encyklopedia.
Coraz liczniejsza grupa osób należąca do pokolenia Z ma świadomość, że aby w przyszłości zaistnieć na rynku pracy musi nieustannie podnosić swoje kwalifikacje. Dlatego młodzi chętnie uczęszczają na różne kursy i uczą się języków obcych. Ma to stanowić atuty w oczach przyszłego pracodawcy. Młodym zaszczepia się od wczesnych lat konieczność kształcenia, dlatego znaczna część osób wybiera studia wyższa. Niestety wybór kierunku nadal nie zawsze jest właściwie przemyślany.
Większość przedstawicieli pokolenia Z jeszcze się kształci i tylko nieliczni są już aktywni zawodowo. Dlatego też wiele opinii na temat ich zachowań na rynku pracy to spekulacje, które nie muszą mieć odzwierciedlenia w przyszłości. Jednakże mając na uwadze trudności, jakie sprawiło menadżerom skuteczne i efektywne zarządzanie pokoleniem Y, warto wziąć pod uwagę to, co najmłodsi mówią otwarcie o swoich oczekiwaniach zawodowych. Pokolenie Z, w przeciwieństwie do swoich poprzedników nie zna świata bez komputera, telefonu, Internetu, elektronicznych gadżetów. Już pokolenie Y było bardzo zaawansowane w znajomości nowoczesnych technologii, jednakże pamiętali jeszcze świat który tego nie miał. Generacja Z od najmłodszych lat równocześnie funkcjonowała w dwóch rzeczywistościach: realnej i wirtualnej. Potrafią płynnie przechodzić z jednej do drugiej.
Pokolenie Z w pracy jest kreatywne i innowacyjne, potrafi wykonywać wiele zadań jednocześnie i myśleć nieszablonowo. Jednak przy tym wszystkim są niecierpliwi i mogą szybko się nudzić. Oczekują natychmiastowej reakcji, takiej jaka występuje w wirtualnym świecie, na przykład w grach komputerowych. Przedstawiciele pokolenia Z otwarcie mówią o swoich oczekiwaniach finansowo i nie ukrywają, że wynagrodzenie jest dla nich ważne. Od początku kariery zawodowej stawiają wysoko poprzeczkę. To pokolenie jest nastawione na realizację własnych celów i chce robić oszałamiającą karierę w bardzo szybki tempie. Z tego powodu wielu przedstawicieli generacji Z zakłada własną działalność gospodarczą, często bez podejścia biznesowego. Liczy się dla nich pomysł i zapał. Osoby należące do tego pokoleniu pomimo swojego indywidualizmu potrzebują silnego wzorca, lidera o którego mogą się uczyć.
Jak widać, dane zebrane z literatury są różnorodne, często wykluczające. A według Was, który opis Zetek najtrafniej je charakteryzuje?